Ο Mathieu Lehanneur μας παρουσιάζει την αφοπλιστική ομορφιά της εκκλησίας Saint-Hilaire στο Melle!

«Το σενάριο εμπνευσμένο από την τοπολογία της περιοχής, σαν ένα «κουτί» βυθισμένο στην άμμο.»

Η παράδοξη μετατροπή της εκκλησίας του Mathieu Lehanneur είναι μια αρχιτεκτονική χειρονομία, εξίσου παράδοξη και περίεργα διακριτή, η οποία αναμφίβολα θα σηματοδοτήσει ένα σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη των θρησκευτικών έργων. Ο νεαρός Γάλλος σχεδιαστής Matthieu Lehanneur (γεννημένος το 1974), ο οποίος σπούδασε στο διάσημο Énsci (Εθνική Σχολή Βιομηχανικής Δημιουργίας) και από τότε έχει συγκεντρώσει πελάτες και βραβεία στο σχεδιασμό, είδε το έργο του να επιλέγεται. Αυτό το έργο είναι το αποτέλεσμα μιας δημόσιας επιτροπής για σύγχρονα έργα τέχνης και ξεκίνησε από τον πατέρα Jacques Lefebvre, τον Πολιτιστικό Σύλλογο του Οροπεδίου Mellois και υποστηρίχθηκε από το Κράτος, το DRAC Poitou-Charentes και την πόλη Melle. Το έργο ολοκληρώθηκε το 2011.

Τα θρησκευτικά αρχιτεκτονικά έργα βρίσκονται πάντα σε αυστηρό πλαίσιο, χωρίς να επιτρέπουν στον σχεδιαστή / αρχιτέκτονα να διερευνήσει τις δυνατότητες κυρίως λόγω του τι ορίζει η θρησκεία, τα τελευταία χρόνια, χάρη στην ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό επιτρέπεται, εντός του αυστηρού θρησκευτικού περιβάλλοντος βέβαια. Το έργο του Lehanneur διερευνά μια οργανική προσθήκη στο ήδη υπάρχον ρωμαϊκό εκκλησιαστικό κτίριο του St. Hilaire στο Melle της Γαλλίας.

Ο Mathieu Lehanneur έχει δημιουργήσει μια ανώτερη ατμόσφαιρα στο ρωμαϊκό εκκλησιαστικό κτίριο. Ο σχεδιαστής φαντάζεται μια ροή από λευκό μάρμαρο που προϋπήρχε και πριν από την κατασκευή του ναού. Αυτή η ορυκτή ύπαρξη «δικαιολογεί» ότι η εκκλησία χτίστηκε εκεί με την υπάρχουσα οργανική ρέουσα μορφή. Η επιλογή ορυκτών αντικατοπτρίζει την εξαιρετική προσοχή που δίδεται στην τελλουρική ενέργεια των λίθων, σύμφωνα με τον Lehanneur, αυτός ο ιερός τόπος λατρείας θα είχε κατασκευαστεί σε αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή για την διακριτή ενέργεια που προέρχεται από αυτήν.

Η αρχιτεκτονική προσθήκη αναμφίβολα θα αφήσει ένα σημαντικό σημάδι στην ανάπτυξη των θρησκευτικών έργων. Τα στοιβαγμένα στρώματα από λευκό μάρμαρο δημιουργούν ένα συνεκτικό και ομοιόμορφο ορυκτό μπλοκ που σχηματίζεται από διαδοχικά στρώματα που φαίνεται να θυμούνται τον ιζηματογενή σχηματισμό του υπογείου. Αυτή η οργανική μορφή μπορεί να φανεί στα μάτια των οπαδών της εκκλησίας ως ένα είδος θεότητας που υπάρχει, κάτι ιερό που είναι τόσο εκθαμβωτικό και πάνω από τις προσδοκίες του. Επιπλέον,τα τελετουργικά έπιπλα - βωμός και ambo - είναι κατασκευασμένα από χρωματιστό αλάβαστρο, κοντά στο χρώμα της αρχικής πέτρας της εκκλησίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια οπτική επίδραση, ένα από τα εμπορικά μυστικά του Lehanneur, καθώς χρησιμοποιεί την καθαρότητα του γεωλογικού χάους για να τονίσει την ρωμαϊκή γεωμετρία της εκκλησιάς.

Η συμπαιγνία της εκκλησίας και της ορυκτής μάζας ολοκληρώνεται με ένα βαπτιστήριον που αγκαλιάζει το τοπίο δίνοντας την εντύπωση ενός ήδη υπάρχοντος χαρακτηριστικού. Το νερό που κατέχει φαίνεται να είναι από το ποτάμι που τρέχει κάτω από την εκκλησία: η απόλυτη σύνδεση του κτηρίου με το περιβάλλον του. Η ιδέα ενθαρρύνθηκε από την τοπολογία του βαπτιστηρίου μέσα στο ρωμαϊκό εκκλησιαστικό κτίριο. Το βαπτιστήριον σύμφωνα με τον Lehanneur, το παρομοιάζει σαν ένα «κουτί» που βυθίστηκε στο έδαφος σαν να το ωθούσε ένα αόρατο, ίσως θεϊκό χέρι.

Η χριστιανική κοινότητα θέλει να διασφαλίσει ότι δεν ξεχνάμε, ότι προσευχόμαστε εκεί, ότι βαπτίζουμε εκεί, ότι γιορτάζουμε εκεί την Ευχαριστία, ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να γνωρίσει τον Θεό του εκεί. Το έργο αυτό και ολόκληρο το οικοδόμημα γίνονται τώρα τα σπάνια θρησκευτικά σύμβολα, σε μια περίπλοκη κοινωνία που πάντα θα έχει ανάγκη για ένα καταφύγιο.

πηγή: yatzer , narthex.fr

φωτογραφία © Felipe Ribon

Σας άρεσε το άρθρο; Μοιραστείτε το!

If you enjoyed this article, please share it!